Één van de meest belangrijke dingen die mijn bullet journal mij leert is het leren loslaten van perfectionisme. Ik had het vroeger al. Hadden jullie ook zo’n typisch kladblok in het laatje van de schooltafeltje? Met van dat flinterdunne, bruinachtige papier? Ik maakte daar al van elk blaadje een kunstwerkje. Ik schreef iets, tekende er wat bij, schoof het geval een stukje van me vandaan, hield het schuin en keek er dan goed- of afkeurend naar. “Jaaahaaa, het is mooi”, zeiden vriendinnetjes op een gegeven moment tegen me. Die vonden mijn perfectionistische trekken maar raar, denk ik. Het sloeg op de middelbare school over naar mijn schoolagenda. Hadden jullie ook dat het cool was om al je klasgenootjes iets in je agenda te laten schrijven? Wjnmk, bff, etc. Ik durfde nooit nee te zeggen, maar kon oprecht wel huilen als iemand vervolgens lelijk schreef of iets doorkraste. Alles. Moest. Netjes. En. Mooi. Zijn. Maar, waarom eigenlijk?… Read The Post
Glimlachmomentjes #123
Glimlachmomentjes; artikelen waarin ik lijstjes maak van alle fijne, leuke en mooie dingen van de -op dat moment- afgelopen week. Het is echt prettig (zwak uitgedrukt) om stil te staan bij de kleine dingetjes die het leven echt een heel stuk leuker maken. NOG leuker. Ik ben stiekem nooit zo van de terugkerende rubrieken en dingen, want: ik houd dat nooit vol, zo’n chaotisch ei ben ik. Maar: Glimlachmomentjes is een uitzondering. Ik wil graag (bijna) elke maandag beginnen met een lijstje vol fijnheid…. Read The Post
Soms mag het wel
Op moment van schrijven hang ik in een mooi wit met blauw apparaat in de lucht, ergens boven Frankrijk of Duitsland. Ik denk het eerste. Met twee boterhammen met kaas in een kartonnen doosje en een bekertje appelsap voor mijn neus, bedenk ik me dat dit de laatste vlucht is die ik (zoals het er nu uitziet althans) in 2018 maak. In totaal heb ik dit jaar 7 (!) keer gevlogen. Oprecht? Dat had ik twee jaar geleden echt niet durven dromen. In 2016 heb ik ook meerdere keren in het vliegtuig gezeten, maar het ging er toen echt anders aan toe. Ik ben nu rustiger, word pas zenuwachtig als ik bij de gate zit te wachten, kan van tevoren gewoon eten en naar de WC en zelfs slapen de nachten van tevoren gaat meer dan prima. En dat? Dat is iets om trots op te zijn…. Read The Post
Stel goes Switserland #3
En toen was dag drie van de vijf alweer aangebroken – de laatste volle dag in dit prachtige land. (Nee maar echt, ik heb ook weer zoveel prachtigs gezien deze dag, it’s crazy). We stonden op, aten gezellig ontbijt op het balkon en maakten onszelf daarna klaar om met de auto naar Küssnacht te rijden. Daar stapten we op een echte stoomboot naar Luzern. Luzern is één van de meest populaire steden in Zwitserland voor toeristen, omdat het ‘echt Zwitsers’ is. Ik keek oprecht mijn ogen uit. Ik was er al een keertje geweest, maar toen was ik rond de 13. Dat is dus zo’n tien jaar geleden. Lees: lang. Toch herkende ik de prachtige oude brug in het midden van de stad: de Kapelbrücke!… Read The Post
- Newer Posts
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- …
- 122
- Older Posts